Zmiany dotyczące kas fiskalnych wchodzące w życie z dniem 1 października 2013r.

1. Jednoznaczne określenie nazwy towarów/usługi na paragonie:

Od 1 października br. nazwy towarów i usług w kasie fiskalnej muszą być na tyle szczegółowe, aby umożliwiały jednoznaczną ich identyfikację.
Ministerstwo Finansów wyjaśniając zawiłości nowych zasad wystawiania paragonu fiskalnego wskazało m.in. że podatnik powinien zastosować do oznaczenia nazwę oferowanego asortymentu tak, aby do użytej nazwy możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatku oraz użyta nazwa była zgodna z będących przedmiotem obrotu towarem lub usługą.
Oznacza to, że zamiast posługiwać się takimi określeniami jak warzywa/owoce, pieczywo, nabiał, napoje alkoholowe, napoje bezalkoholowe, powinien stosować nazwy jak np. pomidory, jabłka (dla grupy warzywa/owoce), chleb, bułka (dla grupy pieczywo) ser żółty, mleko (dla grupy nabiał), piwo, wino, wódka (dla grupy napoje alkoholowe), woda, sok
(dla grupy napojów bezalkoholowych/soków).

Gdy dochodzi do sprzedaży towarów różnych odmian, to zgodnie z interpretacją Ministerstwa podatnik może zaprogramować w kasie nazwę np. „pomidor” dla oferowanych tego typu odmian. Podatnik dokonujący sprzedaży różnych rodzajów ciastek (np. kremówka, sernik na zimno, szarlotka) może stosować oznaczenie ciastka bez określania szczegółowo, jakie to ciastka. Stosowanie tej nazwy jest dozwolone również wtedy, gdy towary są oferowane  po różnych cenach (np. różna cena tego samego towaru za kilogram), z zastrzeżeniem przypadku, gdy podatnik ma w swojej ofercie towary objęte różnymi stawkami podatku VAT,
np. pomidory (suszone) – objęte 8% stawką podatku VAT oraz pomidory na gałązce – objęte 5% stawką podatku VAT, chleb o przydatności do 14 dni – 5% VAT oraz o przedłużonej przydatności – 8% VAT.
W przypadku różnicowania cen towarów jednego rodzaju Ministerstwo wskazało, że podatnik stosując dla określonego rodzaju towarów różne ceny np. pomidorów (z uwagi na oferowanie różnych odmian tych pomidorów), powinien je wykazywać na paragonie w odrębnych pozycjach (przy możliwości ich identyfikowania za pomocą jednej nazwy , np. pomidory, jeżeli sprzedawane towary objęte są jedną stawką VAT).

2. Ewidencje korekt:

Od października trzeba też w bardziej szczegółowy sposób dokumentować reklamacje/zwroty czy błędnie wystawione paragony.

  1. Reklamacje i zwroty:
    Musi zostać zaprowadzona oddzielna ewidencja reklamacji/zwrotów (lub zeszyt korekt). Powinna ona zawierać:
    • datę sprzedaży,
    • nazwę towaru lub usługi, ewentualne opis,
    • termin dokonania zwrotu bądź reklamacji,
    • przypadku zwrotu całości należności: Wartość brutto towaru lub usługi  i wartość podatku należnego,
    • przypadku zwrotu części należności: Kwota brutto zwrotu i wartość podatku należnego,
    • dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży (np. paragon fiskalny lub faktura),
    • protokół uznania reklamacji bądź przyjęcia zwrotu z podpisami sprzedawcy i nabywcy,
    Bez kompletu tych informacji, nie można skorygować sprzedaży.
    Ewidencja nie musi zawierać danych nabywcy, konieczny jest jednak jego podpis na protokole.
  2. Oczywiste omyłki (np. błąd w nabiciu wartości towaru na paragonie):
    Ewidencja ta musi zawierać następujące dane:
    • wartość brutto i wartość podatku należnego błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży,
    • opis okoliczności i przyczyny popełnionego błędu,
    • oryginał paragonu fiskalnego,

Błędny paragon jest korygowany za pomocą ewidencji korekt, jednak podatnik musi zaewidencjonować na kasie fiskalnej ponownie prawidłową sprzedaż, poprzez nabicie paragonu w prawidłowej wysokości.
Postępowanie w przypadku braku oryginału paragonu:
Brak oryginału paragonu fiskalnego na szczęście nie pozbawia podatnika możliwości skorygowania błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży. Dokumentem poświadczającym skorygowanie sprzedaży może być wypełniony druk KW („Kasa wyda”) lub odpowiedni protokół - w przypadku gdy mamy kontakt z klientem i możemy zwrócić mu pieniądze. W ewidencji wpisujemy wtedy adnotację o braku możliwości zwrotu oryginału paragonu z kasy
fiskalnej i dołączamy jeden z powyższych dokumentów podpisany przez klienta. Należy przy tym podkreślić, że taka procedura jest tylko sugestią - dołączenie innego dokumentu nie jest wymogiem znajdującym poparcie w przepisach. Jednak takie postępowanie znacznie ułatwi nam udokumentowanie zaistniałej operacji dla celów wewnętrznych i weryfikacyjnych w przypadku kontroli skarbowej.

W przypadku braku możliwości dołączenia paragonu fiskalnego nie wystawiamy ponownie paragonu w prawidłowej kwocie.

Jeśli do paragonu została wystawiona faktura, sporządzenie korekty faktury nie jest wystarczające aby prawidłowo zaewidencjonować reklamację/zwrot czy oczywistą pomyłkę. Również w tym przypadku trzeba wykazać te zdarzenia w odpowiedniej ewidencji.

Przy kilku kasach fiskalnych nie jest wymagane prowadzenie ewidencji dla każdej kasy odrębnie, jednak jeśli kasy znajdują się w różnych punktach nie jest możliwe niezwłoczne ujęcie pomyłki jeśli będzie prowadzona tylko jedna ewidencja dla wszystkich kas, dlatego w takim przypadku radzimy prowadzenie odrębnej ewidencji. W przypadku prowadzenia jednej ewidencji dla kliku kas należy do konkretnej korygowanej pozycji dopisać której kasy ona dotyczy (wpisać jej numer ewidencyjny).

Poniżej przedstawiamy wzory obu ewidencji:

kalkulator-odsetkowy

O Firmie

Nazywam się Agnieszka Szyszka. Uprawnienia do wykonywania zawodu doradcy podatkowego zdobyłam w 2007 roku, po zdaniu egzaminu państwowego zostałam wpisana na listę doradców podatkowych pod numerem 10779. Czytaj więcej...

Gościmy

Odwiedza nas 6 gości oraz 0 użytkowników.

Statystyki

Odsłon artykułów:
104167